«آن دم که شاهم کشته شد ..........»
87/11/11 9:41 ص

آن دم که شاهم کشته شد عالم همه بیچاره شد

قلب عقیله ی عرب در سینه اش صد پاره شد

آن دم که شاهم کشته شد وحشی گری فرهنگ شد

مرغ اهورای ازل در گوشه ای دلتنگ شد

آن دم که شاهم کشته شد خون می چکید از زیر سنگ

بیچارگی اثبات شد از آن گلوی سرخ رنگ

آن دم که شاهم کشته شد تاجی به عرش آماده شد

با خون تو صدها صدف بر پیکرش کوبانده شد

دیدند ملائک در زمین سر گردنش را کرده ترک

تاج گرانقدر خدا بر حنجرش چسبانده شد

وقتی که شاهم کشته شد کرب وبلا هم مکّه شد

ماه جهان در آسمان با دیدنت پُر لکه شد

حاجی به حج محرم شود تو در زمین کربلا

آری مَهِ بالای سر قلب وجودش تکه شد

آن دم که شاهم کشته شد در سینه ما گرم شد

قلب خراب شیعیان چون استخوانی نرم شد

آبی به لبهای همه بی نام تو ممنوع گشت

پیراهن کهنه به تن پوشیدنش یک شرم شد

لیست کل یادداشت های این وبلاگ :